برای انسانهایاولیه، پاسخ به این پرسشهای اصولی بسیار ساده بود: كره ارض، زمینی است جامد ومسطح در مركز عالم كه به دست خدا یا خداوندانی آفریده شده است. سالیان متمادیفلاسفه و دانشمندان علوم الهی، كوشیدهاند كه پاسخهای قانعكنندهتری برای اینسئوالات عرضه كنند و برمبنای همین جوابها بود كه معتقدات عجیب و غریبی رواج یافت.برای مثال مصریان را عقیده بر این بود كه كائنات صندوقی است مكعب و عظیم كه مصر درمركز آن واقع شده است و هندیان چنین باور داشتند كه جهان در پشت چهار فیل عظیمقرار گرفته و آن چهار فیل بر پشت لاكپشتی ایستادهاند.
ستاره شناسان و فلاسفه دوران قدیم یونان، اولین افرادی بودند كه پاسخهای علمیبرای این سئوالات ارائه نمودند، كه بیشتر مبتنی بر مشاهدات بود و نه حكایاتاساطیری. این دانشمندان اولین اخترشناسانی بودند كه فرق بین ستارگان سیار و ثابترا دریافتند و برای مثال گفتند كه ماه و خورشید و دیگر سیارگان منظومه شمسی ثابتنیستند و در حركتاند و ضمنا" خسوف(ماه گرفتگی) و كسوف(خورشید گرفتگی) و جزرو مد را كشف كردند. با گذشت زمان محققان اقوام دیگر نیز به پژوهشگران یونانیپیوستند و فرضیههایی پیرامون طبیعت زمین و دیگر اجرام آسمانی ارائه دادند ولیعملا" یك قرن بیش نیست كه آدمی ماهیت واقعی زمین به عنوان سیارهای جاندار وزنده و محل آن را در كیهان وسیع دریافته است.
زمین در كجایكائنات واقع شده است؟
این سیاره نیلگون با طبیعت آرام و نمای دلانگیزش، در بیكران جهانی در حركتاست كه تصورش ورای امكان و دركش خارج از توانایی بشر است. دركش خارج از تواناییبشر است. كره زمین سومین سیاره منظومه شمسی از مجموع نه سیارهای است كه در مدارخورشید گردان است. این خورشید، خود یكی از چهارصد میلیارد ستارهای است كه درفاصله 15 هزار سال نوری در داخل كهكشان مارپیچی به نام كهكشان راه شیری كه قطر آن100 هزار سال نوری بوده و شامل 400 میلیارد ستاره میباشد، واقع شده است. كهكشانراه شیری آنسان عظیم است كه اگر بخواهیم آن را در مساحتی به اندازهی خاك ایالاتمتحده قرار دهیم، حجم كرهی زمین تا آن حد كوچك خواهد شد كه چشم آدمی به یاریمیكروسكوپ الكترونی قادر به تشخیص آن نخواهد بود.
كره زمین چیست؟
زمین، به استثناء این كه قادر نیست زمین دیگری را از خود بپروراند، موجودی استزنده. این زمین و سیارات دیگر منظومه شمسی حدود 5 میلیارد سال پیش در درون"غبار كیهانی" زاده شد و قریب 5 تا 8 میلیارد سال دیگر به طول خواهدانجامید تا از میان برود. این مرگ زمانی حادث میگردد كه خورشید با با انوار حیاتبخشخود این سیاره را زنده و جاندار نگاه میدارد، در طی یك میلیون سال آخر عمر خودانبساط كرده، زمین را در آتش خود فروگرفته، آن را در دمی بخار كرده و بالاخره خود(خورشید) تبدیل به یك ستاره ریزنقش سفید میگردد.
كره زمین كی و چگونه به وجود آمد؟
حدود 10 میلیارد سال قبل، ستارهای كه از هیدروژن اولیه زاده شده بود وفات یافت ومنفجر گردید و تمامی بقایای اتمهای ئیدروژن و هلیوم و نیز اتمهای سایر عناصرسنگینی را كه در كورهی هستهای آن ستاره ساخته شده بود در فضا آزاد نمود.
از این آوار عناصر، قریب 5 میلیارد سال بعد، خورشید و بیش از 100 تریلیون اجرامكوجك و بزرگ سماوی كه از مواد مختلف گازی، جامد و یخ ساخته شده بودند، به گردخورشید در مدارهای مختلف به گردش درآمدند، و به تدریج با یكدیگر برخورد كردند وگاهی به اجرامی كوچك و گاهی بزرگ مبدل شدند، و هرچه بر حجم آنها افزوده شد، افزایشقدرت جاذبه آنها موجب جذب اجرام كوچكتری از خود شد. و این برخوردها، مآلا"بر جرم آنها افزود تا خود یك سیارهای مستقل گردید. بدین شیوه 9 سیاره منظومهشمسی: عطارد، زهره، زمین، مریخ، مشتری، زحل، اورانوس، نپتون و پلوتو و همهی ماههایآنها پای به عرصه وجود گذاشتند.
انرژی حاصله از این تصادمها، موجب افزایش حرارت سطح سیارهها شد و در نتیجه باعثرهایی بخارها و گازها گردید. در همان دوران فساد تدریجی اورانیوم، توریوم وپتاسیم، بر حرارت درون سیارگان افزود و گازها و بخارهای بیشتری را رها ساخت. دراثر قدرت جاذبه بیشتر اجرام بزرگتر، مانند زهزه، زمین و مریخ، این گازها بر فضایسطح هر سیاره و اقمار آنها جوی به وجود آوردند كه به تدریج به سبب نبودن جاذبهیكافی در فضا، بعضی از این اجرام جو خود را از دست دادند.( به همین طریق مریخ نیزكه برای مدت اولین یك میلیارد سال حیات خود دارای رودخانههایی از آب بود، بهتدریج قسمت اعظم جو، آبها و و كلیه موجودات زنده میكروسكپی خود را كه به وجودآمده بودند، از دست داد و به صورت صحرای خشكزار امروزه خود و با فقط كمی شبنم ویخی را كه در دو قطب آن باقی مانده، درآمده است)
در همان حال كه بخار آب و كربندیاكسید ابرهای متراكمی را به وجود آوردند و زمیننیز به تدریج رو به سردی گرایید، جو زمین به چنان نقطه بحرانی رسید كه دیگرنتوانست بر تراكم خود بیافزاید و ابرها به جای این كه ضخیمتر شوند، انبار رطوبتخود را به صورت باران رها كرد و سیلابها از آسمان بر زمین سرازیر شد. ادامه بارانتا میلیونها سال ادامه داشت تا سرانجام نواحی ژرف و گود زمین را پر كرد و اقیانوسها،دریاها و دریاچهها را به وجود آورد.
با همین ریزشهای متوالی، كربندیاكسید كه به آسانی در آب حل میشود،(نوشابههایگازدار) در آب اقیانوسها حل شد و این تركیب با در آمیختن مواد شیمیایی دیگر درژرفای دریاها، سنگهای آهكی و مرمر و دیگر مواد مشابه را ساختند، بنابراین كربندیاكسیدبه طور مداوم از جو زمین به كف اقیانوسهای اولیه منتقل گردید و بعدها این لایههابا بیرون آمدن از قعر آبها تشكیل خشكیهایی را دادند كه ما امروز روی آنها زندگیمیكنیم.